روزنوشت های من
روزنوشت های من

روزنوشت های من

آرزو‌ بی‌آرزو

مگر من همیشه آرزوی  خانه‌نشینی نداشتم  پس چرا الان کلافه و سردرگم  هستم نه خواب راحت ، نه ذوق زندگی، نه شوق خرید مجازی


نظرات 3 + ارسال نظر
hatef جمعه 8 فروردین 1399 ساعت 14:18 http://blog.hatefix.ir

مشکل آزادیه.
اون موقع آزادی داشتیم و آرزو داشتیم . ولی وقتی الان نمی‌تونیم و آزادی شو نداریم پس دلمون میخواد بریم بیرون
انسان همینه
کلا دوست داره ممنوعات رو انجام بده

امان از این بشر

صفا چهارشنبه 28 اسفند 1398 ساعت 21:09 http://mano-tanhae-va-omid.blogsky.com

هممون همین مشکل رو داریم . خونه نشینی ناخواسته بدون هیچ امکان دید و بازدید و جشن و مهمونی واقعا خسته کننده هست اینکه حتی نتونی بری تو طبیعت بگردی واقعا سخت هست .
امیدوارم هر چه زودتر این روزها بگذره

و اینکه نمی‌دونی تا کی وضعیت اینجوریه

ترانه چهارشنبه 28 اسفند 1398 ساعت 03:02 http://taraaaneh.blogsky.com

خانه نشینی اختیاری خوبه نه اجباری. منهم همینطور. اگر بگن فردا پاشو برو مدرسه میگم نه دوست دارم خونه بمونم. اما دوست ندارم اینطوری حبس بشم و نتونم برم جایی. بعد هم این نگرانیی که آدم نمیدونه تا کی این وضعیت ادامه داره و آخرش چی میشه اضطراب ایجاد میکنه دیگه.
تو هم مواظب خودت باش.

همینطوره
ممنون شما هم مواظب خودتون باشید عزیزم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد