آشفتگی

سال نو بر همه دوستان مبارک امیدوارم امسال برای همه بهتر از پارسال باشد.

امروز اولین روزیه که توی سال جدید اومدم اداره. در این بیست و چندسال کارمندی تقریبا همه سال ها دو هفته تعطیلات رو مرخصی بودم  و نمیومدم سرکار. 

امسال تعطیلات ساده و بی‌هیجانی داشتیم .یکی دو گردش کوتاه توی تهران . هوا و وضع ترافیک عالی بود اما جمعیت غیربومی از سر و کول هم بالا می‌رفتن. برای همین نمیشه زیاد گردش و تفریح رفت.

به نظرم تنها کار مفید و قابل قبول برای خودم  توی این تعطیلات کتاب خوندن بود و دیدن سریال‌های روتین. اما ذهنم بدجوری آشفته بود و تقریبا میشه گفت آرامش نداشتم. افکار درهم و برهم و نگرانی ها و عذاب وجدان‌های بعضا بی مورد و گاهی بی‌معنا. مثلا اینکه مدتیه به دلایل مختلف که مهم‌ترینش کرونا بوده نتونستیم بچه‌ها رو ببیریم مسافرت و بچه‌ها هم شاکی هستن که چرا جاهای زیادی رو در عمر 10 سالشون ندیدن. یا اینکه حال و حوصله بازی و وقت گذاشتن تفریحی برای بچه‌ها رو نداشتم .اینقدر که درگیر درس ها و امورات روزمره شون هستم دیگه وقت و حالی برای کارهای دیگه نمی‌مونه. امیدوارم توی سال جدید بتونم بخشی از این نگرانی‌هام رو سر و سامون بدم.

به طور کلی همه کار انجام می‌دم ولی دل و دماغ ندارم و همش فکر می‌کنم وقت و انرژیم خیلی کمه.