روزنوشت های من
روزنوشت های من

روزنوشت های من

این روزها


از زمزمه دلتنگیم ، از همهمه بیزاریم
نه طاقت خاموشی ، نه تاب سخن داریم

آوار ِ پریشانی ست ، رو سوی چه بگریزم ؟
هنگامه ی حیرانی ست ، خود را به که بسپاریم ؟

تشویش ِ هزار «آیا» ، وسواس ِ هزار «امّا»
کوریم و نمی بینیم ، ورنه همه بیماریم

دوران شکوه باغ ، از خاطرمان رفته است
امروز که صف در صف ، خشکیده و بی باریم

دردا که هدر دادیم ، آن ذات ِ گرامی را
تیغیم و نمی بّریم ، ابریم و نمی باریم

ما خویش ند انستیم ، بیداری مان از خواب
گفتند که بیدارید ، گفتیم که بیداریم !

من راه تو را بسته ، تو راه مرا بسته
امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم


چقدر زیبا و ملموس است این شعر "حسین منزوی" عزیز




از ماست که بر ماست

امروز برای تمدید پروانه نظام مهندسی به سازمان رفته بودم. همینجوری که نشسته بودم تا بهم نوبت بدن، دیدم خانم جوانی داره با متصدی مربوطه صحبت می‌کنه و ایشون بهش راهنمایی دادن که درخواستت   رو باید یک مهندس پایه 1  تایید کنه و همین‌جا بگرد و مهندس پایه 1 پیدا کن.  دختر خانم هم شروع کرد از سر راهرو تا انتها از همه کسانی که نشسته بودن پرسید که پایه 1 هستن یا نه. ولی از من رد شد و سوال نکرد. اینم بگم که بقیه آقا بودن و فقط من خانم بودم. دو نکته برام جالب بود اول اینکه اون خانم با اینکه خودش از جنس اناث بود ولی ظاهرا پیش‌فرضش برای مهندس بودن مذکر بود. دوم اینکه فوق فوقش که تصور مهندسِ خانم رو هم در ذهنش داشت دیگه پایه 1 بودن یک مهندس خانم دور از انتظارش بود. و خوش‌بینانه‌ترین حالتش که دلم رو بهش خوش می‌کنم این بود که به نظرش من با این ریشه‌های سفید مو برای پایه 1 بودن خیلی جوون هستم و احتمالا هنوز به مرحله پایه 1 داشتن نرسیدم

اینم بگم که من کارم از پایه 1 گذشته و ارشد هستم که بالاترین حد پروانه اشتغال بکار هست.

بگذریم ، امیدوارم با توجه به تعداد زیاد دانشجوهای دختر رشته‌های فنی ( زمان ما تعداد دخترها خیلی کم بودن مخصوصا تو رشته عمران، تقریبا 5درصد)، این پیش‌فرض‌ها عوض بشه. من سالها پیش وقتی نشریه نظام مهندسی برام میومد از اینکه روش نوشته بودن جناب آقای مهندس.... خیلی حرص می‌خوردم و وقتی اعتراض کردم گفتن این برگه‌ها همینجوری چاپ شده چون فرض بر اینه که مهندس یعنی مرد. ولی بعدا اصلاح شد به جناب آقای مهندس/ سرکار خانم مهندس. 

شاید این موارد به نظر خیلی‌ها کم‌اهمیت باشه ولی برای ما که وسط میدان هستیم مهمه. 

یک عبارت دیگه هم که مخصوصا توی محیط اداره بهش حساس هستم عبارت " آقایونه"، آقایون گفتن، آقایون تصمیم گرفتن و..... تازه با کمال پررویی به یک یا چند خانم اشاره می‌کنن و می‌گن آقایون