مودی

این روزها بد جوری مودی شدم ( نمی دونم فارسیش چی میشه؟ شاید خلق به ضم خ!!) یعنی منحنی تغییرات مودم شدیدا سینوسی شده اونم با دامنه‌های کوتاه!!

یک لحظه خوبم و لحظه دیگر چنان بد که گویی فلج شدم حتی حوصله عوض کردن جهت نگاهم رو ندارم فقط دوست دارم به یک نقطه خیره بشم همین. نه حال مطالعه دارم نه ورزش نه فیلم و نه حتی قلاب بافی.

بعدش می‌بینم اینکه نشد زندگی بلند می‌شم و می‌افتم به جون خونه. تمیزکاری و مرتب کردن و ... تا اینکه از پا می‌افتم . خلاصه این چرخه ادامه دارد تا شب که بخوابم . راستش رو بخواید حوصله خوابیدن هم ندارم!! 

حالا این وسط بچه ها هم  مدام بهم گیر میدن یعنی مثل گربه از سر و کولم بالا می‌رن و یک لحظه نمی‌ذارن سرم به کار خودم باشه، مگر وقتی که سرشون توی بازی کامپیوتریه و اون موقع هم دائم در وضعیت عذاب وجدان هستم از زیاد شدن ساعت بازی  بچه‌ها با کامپیوتر