حق های نابجا

اون دوستم که می‌گفتم گرفتار خواهر و برادرش هست، داستانش ادامه داره و این دفعه یه جور دیگه. گویا ارث قابل توجهی از پدرشون دارن که مشکلات معارض و مدعی و ... داره . چون برادره مشکلاتش بیشتر از بقیه بوده بهش گفتن تو برو دنبالش و زندگیت رو سر و سامون بده. اونم وکالت گرفته از اینا رفته با ندونم کاری و از سر احتیاج  یک بخشیش رو به فنا داده..و هیچی دستش رو نگرفته. حالا دوباره یک نفر رو پیدا کرده بهش گفته برو از بقیه وکالت بگیر که من با یه نفر طرف باشم . دوستم هم  که چشمش از دفعه قبل ترسیده به داداشش گفته برای اینکه سرت کلاه نره و راه در رو داشته باشی بذار هر کی خودش امضا کنه و طرف بدونه نمی تونه فقط با راضی کردن یه نفر هر کاری دلش خواست انجام بده و گفته من ایندفعه وکالت نمی دم هر جا لازم شد خودم میام شهرستان امضا می کنم. به گوشه قبای داداش جان برخورده و به دوستم پیام داده اگه سهمت رو می خوای رک و راست بگو  بالاخره تو هم حق داری این بیچاره هم داغون که اولا مگه سهم خواستن جرمه، اینم سهم نیست حق مسلمه. بعدشم چرا انتظار داری این از همه حقش بگذره. می خوام بگم انتظارات بی‌جا پایانی نداره. تازه دوست من سالهای قبل کلی وقت و هزینه گذاشته برای رفع مشکلات حقوقی این موضوع و خواهر برادره هیچ کاری نمی کردن.یعنی این نیست که الان داداشش رفته زحمت خاصی کشیده.